mała zagubiona dziewczynka

mnie za to boli... bardzo boli... wszystko chyba... nie napiszę co, zachowam to dla siebie, następna moja tajemnica, której nie powierzę nikomu.

moje życie jest bez sensu, sens odszedł na zawsze, a sensem jest On. nie mogę zapomnieć chyba. nie mogę porozmawiać. niby... ale nawet teraz boli, ale to zachowam dla siebie, kolejny powód. cała góra powodów do smutku. płakać nie będę. nie potrzebuję. za to bardzo... nie wiem nie umiem okreslić. wydaje mi się ze za bardzo się tu otwieram. wiadomo. niektóre rzeczy pozostawię sobie, niektóre powiem osobą którym mogę powiedzieć. i mimo wszystko Monisiu - wiem że ostatnio się bardzo zaqmplowałysmy - ja nie powiem, ani nie napiszę nic.

jestem małą zagubioną dziewczynką. chcę się obudzić. z wszystkiego. bo nic nie ma sensu.

a ja jestem taka mała. z moimi smiesznymi problemami. które są dla mnie wielkie, zbyt wielkie. których nigdy nie rozwiążę bo nie bedzie jak, nie mogę sama, a Jego nie ma, nie bedzie. dzisiejsze zachowanie. bardzo mnie zraniło. ranić będzie do końca. na zawsze chyba.

mam nadzieję Monisiu że się wszystko ułoży będziecie szczęsliwi. a ja? to już jest skończone, po przeciwnej stronie. i jest niemożliwosć nie do pokonania.

za bardzo się otworzyłam ;/ ostatnio wogóle za bardzo się otwieram.

  * by humcia *

ps: miałam walczyć. mówiłam to sobie przez cały wieczór "nie poddam się" ale nie umiem inaczej. prędzej umrę niż wygram walkę. niż wygram to czego tak bardzo pragnę...